Leki pomimo pozytywnego wpływu na organizm w okresie choroby mogą też powodować rozmaite działania niepożądane – zwłaszcza w przypadku przewlekłego leczenia lub stosowania silnie działających środków. Czy podczas farmakoterapii ceftriaksonem mogą pojawić się skutki uboczne?
Ceftriakson – skutki uboczne
Większość środków farmakologicznych prowadzi do mniej lub bardziej uciążliwych działań niepożądanych. Częstotliwość występowania skutków ubocznych jest dokładnie określona w Charakterystyce Produktu Leczniczego (Ceftriaxone Actavis).
Podczas leczenia ceftriaksonem mogą pojawić się takie skutki uboczne takie jak:
- Bardzo częste: objawowe złogi soli wapniowej ceftriaksonu w pęcherzyku żółciowym u dzieci.
- Częste: zaburzenia krwi i układu chłonnego o charakterze niedokrwistości hemolitycznej, granulocytopenii, trombocytopenii, neutropenii czy leukopenii; zmiany zapalne języka i błony śluzowej jamy ustnej, biegunki, zmiany zapalne żył i ból w miejscu wstrzyknięcia dożylnego, ból i stwardnienie tkanek w miejscu iniekcji domięśniowej, zmiany obrzękowe w obrębie skóry i stawów, świąd, atopowe reakcje skórne (np. wysypka, pokrzywka, zmiany zapalne skóry), wzrost aktywności enzymów wątrobowych.
- Niezbyt częste: nudności, wymioty, ból brzucha, jadłowstręt, skąpomocz, wzrost stężenia kreatyniny w surowicy krwi, ból i zawroty głowy (w tym problemy pochodzenia błędnikowego).
- Rzadkie: infekcje grzybicze dróg płciowych, gorączka, dreszcze, wytrącanie się ceftriaksonu w dziecięcych nerkach (np. wskutek leczenia dużymi dawkami) – osad może stanowić przyczynę rozwoju m.in. niewydolności nerek; cukromocz i krwiomocz, zespół Lyella, rumień wielopostaciowy, reakcje anafilaktoidalne i ciężkie reakcje nadwrażliwości do wstrząsu anafilaktycznego (np. skurcz oskrzeli), stan zapalny trzustki oraz wzrost aktywności enzymów wątrobowych.
- Bardzo rzadkie: rzekomobłoniaste zapalenie jelit, agranulocytoza (przeważnie przy stosowaniu dużych dawek ceftriaksonu), niedokrwistość, zaburzenia krzepnięcia krwi.
Należy pamiętać, aby nie podawać ceftriaksonu łącznie z preparatami wapnia, nawet poprzez osobne linie do infuzji dożylnej. Może to bowiem prowadzić do wytracania się osadu soli wapnia, co może spowodować szereg niebezpiecznych powikłań.
Warto też dodać, że ceftriakson wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn, co wynika m.in. z wywoływania problemu zawrotów głowy.
